Ks. Jerzy Zieliński (1907 - 1984). W Goduli w latach 1955 - 1956 administrator.
Urodził się 12 marca 1907 w Królewskiej Hucie. Był synem montera Emila i Anny z d. Lokotsch. Do szkoły powszechnej i Państwowego Gimnazjum uczęszczał w Królewskiej Hucie. Od 1927 roku kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum Mniejszości Niemieckiej w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1928 roku. Po maturze przez rok pracował fizycznie w hucie „Królewskiej”. W 1929 roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kłopoty ze zdrowiem, pobyt w szpitalu, a następnie rekonwalescencja były powodem dłuższej przerwy w jego studiach, które kontynuował po powrocie do pełni sił. Święcenia kapłańskie przyjął 30 czerwca 1935 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa T. Bromboszcza.
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Jadwigi w Chorzowie. Następnie w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: św. Wawrzyńca w Chorzowie, NSPJ w Mysłowicach oraz św. Jana i Pawła w Dębie. W 1940 roku został mianowany substytutem w parafii św. Andrzeja Boboli w Wirku.
Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej od maja 1945 roku pełnił obowiązki substytuta w parafii Nawiedzenia NMP w Połomi. W 1947 roku został mianowany administratorem w parafii św. Mikołaja w Reptach Starych. Rok później bp S. Adamski nadał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej oraz używania tytułu proboszcza. W latach 1948-1955 ks. Zieliński był substytutem w parafii NSPJ w Krzyżkowicach. 1955-1956 - administrator w Goduli. Było to w czasie, gdy proboszcz ks. Józef Szubert był aresztowany przez władze komunistyczne. Przez następny rok administrował parafią w Makoszowach (1956-1957). Następnie przez szereg lat, jako emeryt mieszkał najpierw na terenie parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich, a następnie na terenie parafii św. Barbary w Chorzowie. Zmarł 3 lutego 1984 w szpitalu w Bogucicach. Pochowany w Chorzowie (parafia św. Jadwigi)
