Przed każdą pierwszą sobotą miesiąca słyszymy w ogłoszeniach parafialnych, że poranna Msza św. zostanie odprawiona w intencji członków Różańca Świętego. Kimże są ci członkowie Różańca? Ilu ich jest i od jak dawna modlą się w naszej parafii? Jak można zostać jednym z nich?
Historia
Początki Żywego Różańca wiążą się z osobą Sługi Bożej Pauliny Jaricot, Francuski urodzonej w roku 1799. W wieku 17 lat przeżyła nawrócenie i zapragnęła rozszerzać wiarę
w Chrystusa na całym świecie. W 1826 r. zebrała pierwszych 15 osób do wspólnej modlitwy różańcowej. W zamyśle założycielki miało to być zaplecze dla działalności misyjnej Kościoła. W ciągu kilku lat Paulina Jaricot stała się jedną z największych postaci Kościoła w XIX w. W roku 1832 papież Grzegorz XVI zatwierdził stowarzyszenie Żywego Różańca nadając mu liczne przywileje. Dzieło Żywego Różańca rozszerzało się tak dynamicznie, że w chwili śmieci Pauliny (w 1862 r.) uczestniczyło w nim już 2 250 000 osób w samej tylko Francji. Nie udało się ustalić kiedy pierwsi członkowie Żywego Różańca pojawili się w naszej parafii. Z całą pewnością jednak istniał on w Goduli już przed II wojną światową – starsi parafianie pamiętają bowiem, że ich rodzice odmawiali codziennie dziesiątkę Różańca św. w ramach przynależności do róż różańcowych. W latach ’60 XX w. w parafii godulskiej – jak wspomina s. Humiliana – było ok. 80 róż Żywego Różańca (wtenczas były to róże piętnastoosobowe). Już wówczas znany był w Goduli zwyczaj szczególnej modlitwy za zmarłych członków Żywego Różańca. Troska ta przejawiała się m.in. we wspólnym czuwaniu przy trumnie zmarłego. Zewnętrznym znakiem objęcia zmarłego członka Różańca szczególną opieką było składanie na trumnie, na czas ceremonii pogrzebowej, dużego drewnianego różańca. Zwyczaj ten jest praktykowany w naszej parafii do dzisiaj.
Współcześnie w Goduli istnieje 7 róż różańcowych. Jedna róża działa w Chebziu. W naszej parafii utarł się zwyczaj, że poszczególne róże mają swoje numery. W innych parafiach (lub regionach) spotyka się zwyczaj, że róże mają swoich świętych patronów, od których przyjmują nazwę. Członkami Żywego Różańca w Goduli są osoby różnego stanu
i w różnym wieku. Jedna z róż godulskich składa się zwyczajowo wyłącznie z mężczyzn. Żywy Różaniec jest najliczniejszą z grup istniejących w naszej parafii.
Jedna osoba w każdej róży (zwana zelatorem lub zelatorką) jest odpowiedzialna za sprawy organizacyjne – dogląda wymiany tajemnic pomiędzy członkami róży, odwiedza osoby, które nie wychodzą z domu. Członkowie Żywego Różańca ofiarowują także co jakiś czas drobną, dobrowolną składkę pieniężną – z powstałego w ten sposób funduszu zamawiane są przynajmniej raz w miesiącu intencje mszalne za zmarłych członków Różańca.
Modlitwa
Na stowarzyszenie Żywego Różańca składają się róże różańcowe. Każda z osób należących do róży odmawia codziennie, indywidualnie jedną dziesiątkę Różańca, rozważając przez cały miesiąc tę samą tajemnicę różańcową (np. Zwiastowanie). Ponieważ wszystkich tajemnic jest 20 pełna róża składa się z dwudziestu osób. Dzięki takiej wspólnej (choć praktykowanej indywidualnie) modlitwie, codziennie odmawiany jest cały Różaniec (rozważane są wszystkie tajemnice różańcowe). Jeden raz w miesiącu członkowie róż wymieniają się tajemnicami tak, aby w kolejnym okresie móc rozważać następną tajemnicę. W ten sposób jedna osoba otrzymuje tę samą tajemnicę do rozważania dopiero po 20 miesiącach (czyli po ponad 1,5 roku).
Głównym zadaniem (zobowiązaniem) członka Żywego Różańca jest codzienne odmawianie jednej dziesiątki Różańca. Modlitwa ta praktykowana jest w różnych okolicznościach życia – w drodze do pracy lub z pracy, podczas przerwy w szkole, w trakcie spaceru, w kolejce do lekarza, w kościele lub w domu (wielu członków róż różańcowych to osoby schorowane lub wiekiem osłabione, które na co dzień nie wychodzą na zewnątrz) itp. Różnorodne są także pory dnia, w których członkowie Żywego Różańca odmawiają swoją dziesiątkę.
Pierwszoplanową intencją modlitwy Żywego Różańca, która istniała w zamyśle Pauliny Jaricot, jest wspieranie misji. Każdy członek róż różańcowych, wraz ze swoją ofiarą modlitwy wnosi także własną intencję, którą przedstawia Bogu podczas rozważania tajemnic z życia Zbawiciela.
Zachęta
Poprzez modlitwę różańcową można wyprosić dla świata wiele łask – osoby modlące się dają świadectwo, że bardzo wiele „korzystają” ci, którzy się modlą.
Członkiem Żywego Różańca może być każda osoba ochrzczona. Paulina Jarico już w swoich czasach pisała tak: „Ta piękna pobożność, na ogół od dawna kojarzona
z «zawodowymi» dewotkami, które powinny być stare lub nie mieć nic do roboty, to błędne, ale niestety powszechne uprzedzenie. (...) Najważniejszą więc rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich.” Jej słowa pozostają aktualne.
Na uczestnictwo w Żywym Różańcu może sobie pozwolić każdy (nawet najbardziej zagoniony pracoholik). Jak pokazuje praktyka, rozważenie jednej dziesiątki Różańca zajmuje nie więcej niż 5 minut – a duchowe owoce tej modlitwy są niewspółmiernie wielkie do poświęconego na nią czasu.
Każdy kto chciałby włączyć się we wspólną modlitwę w ramach Żywego Różańca w Goduli, proszony jest o kontakt z panią Grażyną pod numerem telefonu 505 181 876.
