W naszej świątyni znajdziemy dwa piękne witraże, zdobiące godulski kościół. Usytuowane w transepcie nad bocznymi drzwiami, zostały wykonane w pracowni Franza Borgiasa Mayera w Monachium w 1911 roku. Ich koszt wynosił 7900 marek. Witraże te zostały zamówione dla uczczenia fundatorki kościoła hrabiny Joanny von Schaffgotsch, która zmarła w 1910 roku.
Witraż w oknie nawy po stronie południowej przedstawia Sąd Ostateczny, namalowany przez Rittera von Kellera wg projektu Berrego. W centralnej części u góry widzimy na mandorli Chrystusa i Maryję, a także zastępy anielskie, po lewej stronie odkupionych, a po prawej - strąconych w ognie piekielne.
Witraż w oknie nawy po stronie północnej obrazuje scenę Miłosierdzia Bożego – „Pójdźcie do mnie wszyscy”. Wykonany został wg projektu znanego malarza historycznego profesora Ludwiga Glötzego z Salzburga. Ciekawostką jest, że pokazane postacie to osoby współczesne, związane z fundatorami kościoła, a ich podobizny wykonane zostały na podstawie fotografii. W samym środku znajduje się postać Chrystusa, przed którym z lewej strony klęczą w pozie donatorów: hrabiostwo Joanna i Hans Ulrich Schaffgotschowie, a po prawej: Köhler (radca górni- czy hrabiostwa) i Bernard Stephan (dyrektor generalny zakładów Schaffgotschów). Wokół nich pokazani zostali górnicy z rodzinami, a także sztygar w mundurze galowym. Przed Chrystusem postawiono na marach chorego hutnika, zaś z lewej strony widać ślepca prowadzonego przez dziewczynkę. Postacie w witrażu ubrane są w tradycyjne stroje ludowe, charakteryzujące Rozbark i okolice. Całość obrazu umieszczona została na tle kopalni „Paweł”, której szyb i kominy są widoczne z prawej strony u góry. Po przeciwnej stronie widać zaś chatę chłopską. Pośrodku, nad całością rozciąga się jabłoń, którą można interpretować jako „drzewo rajskie, czyli drzewo dobrego i złego”.
W obu witrażach w dolnych częściach został umieszczony ornamentalny, architektoniczny fryz arkadkowy. W górnych częściach godulskich witraży widać architektoniczny ornament w formie zwieńczenia ołtarzowego, ułożony z arkad, sterczyn i kwiatonów. U samej góry widoczne są rozety z ornamentem roślinnym.
Irena Twardoch, Janowy Głos, październik 2013
