Ks. Józef Szubert (1906-1973). W Goduli od 1947-1955 administrator, 1956-1973 proboszcz.
Doktor teologii, kanonik honorowy
Urodził się 21 lutego 1906 roku w Ostrzeszowie k/Poznania. Pochodził z rodziny liczącej ośmioro dzieci. Ojciec był malarzem pokojowym. Szkołę Podstawową ukończył w swojej rodzinnej miejscowości. Egzamin maturalny zdał w Wąbrzeźnie w 1925 roku. W latach 1925-1928 studiował filozofię klasyczną na Uniwersytecie w Poznaniu i w Krakowie. W roku 1928 podjął studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie.
Święcenia prezbiteratu przyjął 29 czerwca 1933 roku w Katowicach. Pierwszą posługę duszpasterską pełnił w Chorzowie. Pracował tam 3 lata jako katecheta. Na kolejne 3 lata służby Biskup Katowicki skierował go do Wodzisławia, gdzie był wikariuszem. Od października 1939 roku do maja 1940 roku był substytutem w Pawłowicach. Za narodowość polską i naukę religii w języku polskim w połowie maja 1940 roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachu, a potem do Mathausen. Został zwolniony 22 listopada 1940 roku i do 1943 roku pracował w katolickiej księgarni w Katowicach. W czasie okupacji władze niemieckie zakazały mu sprawowania posługi kapłańskiej. Mógł odprawiać tylko tzw. "ciche" Msze Święte. Po wyzwoleniu od maja 1945 roku do sierpnia 1947 roku był administratorem parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu. 1 września 1947 roku został mianowany administratorem, a 10 października 1947 roku proboszczem parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli.
Poza posługą duszpasterską pracował także w Sądzie Biskupim jako obrońca węzła małżeńskiego, wizytator dziekanów oraz wizytator Zgromadzeń Zakonów Żeńskich.
Z inicjatywy ks. proboszcza Józefa Szuberta zawiązał się „Komitet malowania kościoła” w Goduli, który zwrócił się z apelem do parafian o zadeklarowanie pewnej kwoty pieniężnej na odmalowanie świątyni. Kwotę tę można było regulować w pięciu miesięcznych ratach. Dzięki ofiarnej postawie godulan można było przystąpić do prac restauracyjnych. Spośród czterech ofert wybrano propozycję artysty Lemaszewskiego. Ks. Szubert zatroszczył się nie tylko o wystrój świątyni, ale również o zachowanie budynku. Na koszt Rudzkiego Zjednoczenia Górniczego w 1949 roku skończono remont wieżyczki kościelnej i odnowiono witraże.
Osoba ks. Józefa Szuberta przyciągała młodzież. Rozwijało się życie różnych grup parafialnych. Sprzyjała temu postawa proboszcza, który nie uginał się władzom komunistycznym. W 1950 roku dwukrotnie został postawiony przed sądem za wywieszenie flagi papieskiej na wieży kościelnej na Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Sprawa karna została umorzona. Również jego postawa sprawiła, że nie udało się władzom nakłonić godulskich kapłanów do udziału w zebraniach księży patriotów. 8 listopada 1955 roku ks. Szubert został aresztowany pod zarzutem przymuszenia do praktyk religijnych. Na początkiem stycznia 1956 roku Ksiądz Proboszcz urządził w więzieniu dziesięciodniową głodówkę. Przerwał ją, gdy prokurator poinformował go, że z końcem stycznia ma opuścić więzienie. Spełniło się to dopiero 13 kwietnia 1956 roku. W czasie nieobecności ks. proboszcza Józefa Szuberta obowiązki administratora parafii pełnił wikariusz ks. Jerzy Zieliński.
W 1958 roku ks. Szubert został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach.
Ksiądz Kanonik bardzo chciał oddzielenia Chebzia od Goduli i ustanowienie odrębnej parafii. Ówczesne czasy nie sprzyjały jednak takim posunięciom - nie uzyskał zezwolenia władz państwowych. Po trzynastu latach sprawowania funkcji dziekana ks. Szubert poprosił władze kościelne o zwolnienie go z tej funkcji. Rezygnację przyjął ks. biskup ordynariusz Herbert Bednorz. Ksiądz Proboszcz został mianowany dziekanem honorowym.
Represje władz państwowych i pobyt w więzieniu pozostawiły ujemny znak na zdrowiu ks. Szuberta. W 1972 roku poprosił Biskupa Katowickiego o wikariusza adiutora. Został nim 28 marca 1972 roku ks. Paweł Szolonek pochodzący z Chełmu Śląskiego, będący wcześniej wikarym w Kaletach. Objęcie urzędu nastąpiło 1 sierpnia 1972 roku.
Ks. kanonik Józef Szubert po powrocie ze szpitala udał się na odpoczynek w rodzinne strony. W tym czasie ks. Szolonek przystąpił do generalnego remontu probostwa. Zadbano również o uczczenie 25 rocznicy święceń prezbiteratu ks. kanonika Józefa Szuberta. W uroczystościach tych wziął udział ks. biskup Juliusz Bieniek, kazanie wygłosił ks. prałat Konrad Marklowski - proboszcz z Czarnego Lasu.
Dzięki zabiegom ks. Józefa Szuberta uruchomiono Bibliotekę Parafialną - aby wzbogacić jej zawartość dołączono do niej książki, które były w posiadaniu Sodalicji Mariańskiej Panien.
W 1969 roku rozpoczęła swoją działalność parafialna Poradnia Życia Małżeńskiego i Rodzinnego, którą prowadziła p. Kunegunda Jaśniok oraz p. Helena Krzymczek legitymująca się świadectwem szkolenia odbytego w Kurii Diecezjalnej w Katowicach.
Ks. kanonik Józef Szubert zmożony ciężką chorobą zmarł w nocy 2 lutego 1973 roku. W jego pogrzebie uczestniczyli: ks. biskup Herbert Bednorz, ordynariusz diecezji katowickiej, który celebrował Mszę św. i wygłosił przemówienie nad grobem, ks. biskup Józef Kurpas i ks. biskup Czesław Domin. Po dwudziestosześcioletniej posłudze w parafii ks. kanonik Józef Szubert został pochowany na cmentarzu parafialnym. W pamięci parafian zapisał się jako kapłan skromny i rozmodlony. Parafianie często widzieli go jak rano sam odprawiał Drogę Krzyżową.
Szubert Hofrihter
